Praca, obok snu, pochłania j największą część naszego życia. Angażuje naszą uwagę, energię, czas i wysiłek na tyle, że kończąc zmianę lub konkretne zadanie, marzymy jedynie by w końcu odpocząć. Wraz z upływem czasu nasze relacje w pracy stają się dominującymi znajomościami w życiu- właśnie dlatego, że praca jest tak absorbująca. Jakość więzi ze współpracownikami odgrywa nieocenioną rolę w codziennie odczuwanym dobrostanie psychicznym. Według badań Instytutu Gallupa ludzie, którzy posiadają pozytywne relacje w pracy, są 7 razy bardziej zaangażowani w pracę. Nie muszą to być nawet przyjaźnie. Badania te pokazały, że wystarczą dobre stosunki z innymi, żeby zwiększyć poczucie satysfakcji z wykonywanej pracy. Jak więc nawiązywać dobre, zdrowe relacje w środowisku pracy?
Należy zacząć od podstaw, czyli od szacunku i zaufania. Człowiek jako z natury społeczny, poszukuje kontaktu z innymi ludźmi. Jakość i efektywność tego kontaktu jest szczególnie ważna przy wspólnym wykonywaniu zadań. Jednakże istnieją konkretne cechy i zachowania odpychające społecznie. Ludzie unikają tych, którzy nie są w jakimś stopniu atrakcyjnymi partnerami interakcji. Okazywany brak szacunku czy niewzbudzanie ufności właśnie takimi niepożądanymi cechami z punktu widzenia społeczności są. Na budowanie pozycji w pracy składa się przede wszystkim profesjonalizm i kompetencje.
Współpracownicy muszą mieć przekonanie, że wykonujesz dany zawód czy zadanie,
ponieważ jesteś w tym dobry/dobra i potrafisz wykonać je lepiej od innych. Pewnie
większość z nas spotkała się w środowisku pracy z jakimś przejawem nepotyzmu. Ludzie
zatrudnieni dzięki tzw. „znajomościom” mogą być wspaniałymi ludźmi, jednakże nigdy nie
zdobędą pełni szacunku ze strony współpracowników, ponieważ podważone zostały
podstawy- zatrudnienie nie jest wynikiem osobistych kompetencji tylko nadużycia. Szacunek
wiąże się z jeszcze jednym zjawiskiem, a mianowicie z modelowaniem. Szanujemy w pracy
tych, którzy rzeczywiście mają wpływ, wyznaczają pewne kierunki działania, których słowo
coś znaczy. Być szanowanym oznacza być modelem, wzorem dla innych. Kiedy Twój
przełożony obciążył Cię niesprawiedliwie dodatkową pracą, której sam nie potrafi wykonać,
to nie powtarzaj tego błędu. Wiesz jakie to jest krzywdzące. Twój zespół zauważy to i doceni.
Bądź przykładem. Odnosi się to także do etyki zawodowej.
Kolejnym obszarem pomocnym w budowaniu zdrowych relacji zawodowych jest chęć wzajemnej pomocy. Kształtuje postawę above and beyond, czyli w wolnym tłumaczeniu „wykraczającą poza obowiązki”. Może to być ćwiczenie uważności na potrzeby innych. Czasem są to małe rzeczy. W Twoim zespole pracuje para- dlaczego by nie połączyć im przerw obiadowych? Albo ostatni autobus jednego z pracowników jest o 22.45, dlaczego nie puścić go dziesięć minut szybciej, żeby zdążył, a odrobi je następnego dnia? To są niewielkie codzienne rzeczy, które dostrzeżone stają się źródłem radości, satysfakcji i wdzięczności w pracy. Ludzie dostrzegają wysiłek jaki wkładasz w to, aby wszystkim lepiej się pracowało. Kolejną ważną cechą w środowisku pracy jest lojalność. Wobec firmy objawia się ona krytycznym stosunkiem do jakichkolwiek działań na szkodę organizacji, w której pracujesz.
Lojalność ma też wymiar interpersonalny. Ważna jest nie tylko wobec przełożonych, ale wobec współpracowników i podwykonawców. Szczególnie wobec tych ostatnich. Ludzie oceniają Cię nie po tym jak traktujesz swojego szefa, ale tym, jak odnosisz się do zależnych od siebie i stojących niżej w hierarchii pracy. Lojalność objawia się zaniechaniem niekonstruktywnej krytyki wobec współpracowników. Obgadywanie i plotkarstwo są codziennością wielu zakładów, firm czy zespołów. Pamiętaj, wchodząc w takie środowisko dobrze jest założyć, że pewne sympatie i antypatie już są w nim obecne. Najlepiej przyjąć prostą a zarazem skuteczną zasadę niemówienia o osobach trzecich bez ich obecności.
Wystarczy czasem powiedzieć „rozumiem, dlaczego tak uważasz, ale jest tyle innych tematów, nie rozmawiajmy o tej osobie”. Albo „widzę, że jesteś sfrustrowany, może porozmawiamy o czymś innym?”. Na początku może jawić się to jako trudne i prowokować reakcje szoku i zdziwienia u rozmówców, ale w dalszej perspektywie jest bardzo skuteczne. Ludzie dość szybko uczą się, że może i nie da się z Tobą poplotkować, jednakże odczują, że ich słowa będą bezpieczne w Twojej obecności, a Ty sam/sama nie będziesz brać udziału w plotkowaniu na ich temat.
Relacje ze współpracownikami mają wpływ na nasze samopoczucie i satysfakcję życiową. Dobre relacje kształtuje się za pomocą cech pożądanych społecznie takich jak uczciwość, szacunek, lojalność czy gotowość do pomocy. Rozwijając pozytywne strony charakteru przyciągamy wartościowych ludzi, budujemy zdrowe więzi i modelujemy jednocześnie nasze środowisko pracy.