Wypalenie zawodowe jest to stan emocjonalny i fizyczny, który może pojawić się u osób pracujących pod wpływem długotrwałego i uciążliwego stresu.
O ile objawy wypalenia zawodowego są indywidualne dla każdego człowieka, z uwagi na jego cechy, o tyle można wyróżnić najczęstsze i uniwersalne objawy tegoż stanu. Są to:
• Brak zaangażowania w wykonywaną pracę i motywacji do działania
• Spadek energii, zmęczenie, obniżony nastrój
• Zaburzenia w obrębie koncentracji, snu, odżywiania, aktywności społecznej.
• Depresja i inne zaburzenia psychiczne
• Problemy zdrowotne takie jak np. bóle głowy, brzucha.
By rozpocząć walkę z wypaleniem zawodowym, najważniejsze jest uświadomienie sobie problemu. Ważne jest by rozpocząć działanie i zwrócić się o pomoc do bliskich, lekarza, psychologa lub psychoterapeuty jak najszybciej, gdy pojawią się pierwsze objawy tak by zapobiec pogorszeniu kondycji psychicznej i fizycznej.
To co można zrobić we własnym zakresie, korzystając z własnych zasobów to przede wszystkim:
• Zadbanie o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne – regularne ćwiczenia, odpoczynek, znalezienie czasu na pasje, a przy tym unikanie nadmiernego stresu i pomoc specjalisty z zakresu psychoterapii, gdy chęci i stan tego wymagają
• Zmiana pracy bądź zmiana wykonywanych obowiązków – jeśli to miejsce pracy bądź rodzaj wykonywanej w nim pracy spowodowały wypalenie zawodowe konieczne będzie podjęcie zmian w tych obszarach
• Efektywne i skuteczne planowanie czasu – może okazać się niezwykle istotne w wale ze stresem i zwalczaniem chaosu w pracy
• Skupić się na sytuacji tu i teraz – wszelkie podjęte działania już teraz będą rzutować nie tylko na chwilę obecną, ale przede wszystkim na przyszłość.
• Nie bać się o tym mówić i sięgać o rady u bliskich
Należy pamiętać, iż warto szczerze zakomunikować o zaistniałej sytuacji osobie przełożonej w pracy – wyrazić zarówno gotowość do współpracy i znalezienia rozwiązania sytuacji – jeśli tak jest, ale przy tym i przede wszystkim mieć na uwadze swoje dobro i potrzeby z wyznaczeniem i poszanowaniem swoich granic. Dlatego też, warto przygotować się do takiej rozmowy tak by była ona jak najbardziej konstruktywna, wolna od negatywnych emocji i w warunkach sprzyjających do prowadzenia trudnej rozmowy tj. na przykład bez pośpiechu, w gabinecie, a nie na korytarzu. Co istotne – nie należy się bać negocjacji. O ile każda ze stron chce uzyskać rozwiązanie najbardziej dla niej satysfakcjonujące, to należy mieć na uwadze, iż sytuacja jest trudna dla obu stron.
Wypalenie zawodowe może być stanem przejściowym w przypadku wykonywania danego rodzaju pracy, ale może też spowodować konieczność przekwalifikowania się bądź zatrzymania i znalezienia nowego kierunku działania.
To co istotne w radzeniu sobie ze stanem wypalenia zawodowego to pozwolić sobie na pojawiające się emocje czy uczucia i bez presji, lecz z uważnością pozwolić sobie na przyjęcie słanego przez nie komunikatu. Być może jest to wołanie o drobne zmiany w organizacji dnia codziennego, a być może o zmianę organizacji całego życia zawodowego.